Sevgili hocam Zeynep’le ve Qi Gong ile tanışmasaydım şimdi ne durumda olurdum tahmin edemiyorum! 2 yıl önce konulan Parkinson teşhisim sonrasında yapabileceğim en iyi sporlardan birinin Qi Gong olduğunu okudum birçok yabancı üniversite makalelerinde ve ben 1-0 önde başlamıştım bu mücadeleye. Sanırım 4 yıldan fazla oldu ilk tanışmamız. İlk başladığımızda çok yavaş gelen hareketler sıkıcı gibi olsa da sonunda çok iyi hissettiğim için içgüdülerim devam dedi. Zamanla, derinleşmeye başladıkça ne kadar önemli ve kıymetli bir şey yaptığımızı anladım. Özellikle de belli bir yaştan sonra başımıza gelebilecek olumsuzlukları önlemek için. Omuz, sırt ve diz ağrılarına veda ediyorsunuz zaten. Yıllarca gidilen fizyoterapilerin yerine bu kadar basit hareketlerle çözüm bulduğunuza inanamıyorsunuz. Parkinson olumsuz etkilerine yardımını saymıyorum bile…Bu arada hocamla beraber Tayland’a gidip klinikte 2 haftalık dolu dolu çalışma şansım da oldu. Giderken yürümekte zorlanıyordum, dönüşteki farkı en çok beni gözlemleyen arkadaşlarım farketti ve inanamadılar! O zaman teşhisim henüz konulmamıştı. Sanırım Qi Qong sayesinde extra bir 2 yıl kazanmıştım. Merkezinde olmayı öğrenmek ve yıllar içinde edindiğimiz yanlış hareket alışkanlıklarımızı düzeltmek ne kadar kıymetli bir şey anlatmak zor. Ne kadar gecikmeden başlarsanız o kadar hayat kolaylaşacak ve kalitesi artacak. Hele ki Sangha Aspat gibi bir mekanda bu şansınız varsa dersleri sabısızlıkla bekliyorsunuz. Teşekkürler Zeynep’cim, sevgili hocam. İyi ki bu işe gönül verdin ve biz de arkandan geliyoruz.

Serap Özbay - Yapımcı